زمزمه زمینی، لبیک آسمانی

قطره های باران را دیده ای

چقدر ریز و لطیف اند

گاهی می بارد

زمین خیس نمیشود

اما آسمان با آن همه عظمتش پاک می شود

مسافتی که یک قطره طی می کند را

با خود اندیشیده آی

بسیار ناپاکی ها را می بیند

بسیار ناملایمات را تحمل می کند

بسیار ضربه می خورد

اما تحمل می کند و از دله آسمان غبار می زداید

.

.

.

حال

دله ما وقتی می گیرد

وقتی ناملایمتی می بیند

وقتی ضربه می خورد

فقط یاد خدا می تواند او را آرام، پاک و ترمیمش کند

اشک هایی که با واسطه نام خدا می بارد

باید با خود بشوید و پاک کند

صیقل دهد دلهامان را

دلمان را آسمانی

و اشکمان را بارانی کنیم

با یاد خدا....