خدایا!
آمدم به درگاهت
خود را
ناچیزتر از ریگ های بیابان می بینم
ناتوان تر از خاشاک بیابان می پندارم
خدایا!
پای برهنه آمده ام
با دستانی خالی
رو به سویت کرده ام
رویگردانم از آنچه مرا از تو دور کرد
پشیمانم از آنچه خوشی پنداشتم
پریشانم از حالم
گریزانم از اطرافم
لرزانم از عقوبت گناهانم
خدایا!
امیدم، پناهم، تنها راهم
مرا دریاب...
بسم الله الرحمن الرحیم
رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ
پروردگارا! مرا ببخش و رحمت کن؛ و تو بهترین رحم کنندگانى.
مؤ منون آیه 118
تاریخ : پنج شنبه 94/3/21 | 8:0 عصر | نویسنده : ابوالفضل خواجه | نظرات ( ) |
