زمزمه زمینی، لبیک آسمانی

اگر که دل شکسته‏اى حسین را صدا بزن     
اگر ملول و خسته‏اى حسین را صدا بزن

در این بهار معرفت پرستوى بهارى‏ام

اگر چه پر شکسته‏اى حسین را صدا بزن 

سحَر شد و سپیده زد چرا تو همچو مرغ شب  

لب از ترانه بسته‏اى حسین را صدا بزن 

تو سر به زانوى غمى زشَرم کرده‏هاى خود  

چرا غمین نشسته‏اى حسین را صدا بزن 

اگر به باغ آرزو به عشق کربلاى او  

دل از همه گسسته‏اى حسین را صدا بزن