خدایا!
تورا در پهنای آسمان می بینم
تورا در آبی دریا می بینم
تورا در تاریکی شب می بینم؛
خدایا!
تورا در نسیم صبحگاهان حس میکنم
تورا در صدای قدم موریان می شنوم
تورا در دل بندگانت حس میکنم؛
خدایا!
تورا در دعای صبحگاه صالحان میشنوم
تورا نه باچشم ظاهر می بینم،
نه با دست لمس میکنم
خدایا! من با تو هر لحظه
با دم و بازدم نفسهایم
زندگی میکنم.
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!
فاتحه آیه 1، یونس آیه 10
بارالها...
کبوتر دلم تک و تنها افتاده
و چه مسیر خطرناکیست
یا طعمه شغال می شود
یا با تیروکمان کودکان زمین گیر میشود؛
بارالها....
دلِ من جَلد درگاه توست
بازگشته ام،
بازگشته ام تا ابد حبس درگاهت شوم
پناهم بده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ (1) مَلِکِ النَّاسِ (2) إِلَهِ النَّاسِ (3) مِن شَرِّ
الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ (4) الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ (5) مِنَ الْجِنَّهِ وَ النَّاسِ (6)
بگو: پناه مىبرم به پروردگار مردم، (1) به مالک و حاکم مردم، (2) به (خدا و) معبود مردم، (3) از شر وسوسهگر پنهانکار، (4) که در درون سینه انسانها وسوسه مىکند، (5) خواه از جن باشد یا از انسان! (6)
قرآن فرماندهى باز دارنده، و ساکتى گویا، و حجّت خدا بر مخلوقات است. خداوند پیمان عمل
کردن به قرآن را از بندگان گرفته، و آنان را در گرو دستوراتش قرار داده است. نورانیّت قرآن را
تمام، و دین خود را به وسیله آن کامل فرمود، و پیامبرش را هنگامى از جهان برد که از تبلیغ
احکام قرآن فراغت یافته بود، پس خدا را آنگونه بزرگ بشمارید که خود بیان داشته است.
خداوند چیزى از دینش را پنهان نکرده، و آنچه مورد رضایت یا خشم او بود وا نگذاشته، جز
آن که نشانه اى آشکار، و آیتى استوار براى آن قرار داده است که به سوى آن دعوت یا
پرهیز داده شوند، پس خشنودى و خشم خدا در گذشته وحال یکسان است.
بدانید همانا خداوند از شما خشنود نمى شود به کارى که بر گذشتگان خشم گرفته،
و خشم نمى گیرد به کارى که بر گذشتگان خشنود بود. شما در راهى آشکار قدم
بر مى دارید. و سخن گذشتگان را تکرار مى کنید، خداوند نیازمندیهاى دنیاى شما را
کفایت کرده و به شکرگزارى وادارتان ساخت، و یاد خویش را بر
زبان هاى شما لازم شمرد.1
بسم الله الرحمن الرحیم
الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِی هَدَانَا لِهَـذَا وَمَا کُنَّا لِنَهْتَدِیَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ
ستایش مخصوص خداوندى است که ما را به این (همه نعمتها) رهنمون شد؛ و اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، ما (به اینها) راه نمىیافتیم
اعراف آیه 43
1:نهج البلاغه/خطبه 183
روزی از روزها زن و شوهری با کشتی به مسافرت رفتند.
کشتی چند روز را آرام در حرکت بود که ناگهان طوفانی آمد
و موج های هولناکی به راه انداخت و کشتی پر از آب میشد و ترس همگان را فراگرفت
و ملوان نیز می فهمید که همه در خطرند و نجات از این گرفتاری نیاز به معجزه خداوندی دارد.
زن نتوانست اعصاب خود را کنترل کند و بر سر شوهر داد و بی داد می زد
اما با آرامش شوهر مواجه شد پس بیشتر اعصابش خورد شد و او را به سردی و بی خیالی متهم کرد...
شوهر با چشمان و روی درهم کشیده به زنش نگریست و خنجری بیرون آورد
و بر سینه زن گذاشت و با کمال جدیت و با صدایی بلند گفت:
آیا از خنجر نمی ترسی؟ گفت: نه!
شوهر گفت:چرا؟!!
زن گفت: چون…چون خنجر در دست کسی است
که به او اطمینان دارم و دوستش دارم..
شوهر نیز تبسمی زد و گفت: حالت من نیز مانند تو هست…
این امواج هولناک را در دستان کسی می بینم که بدو اطمینان دارم و دوستش دارم!!
آری! زمانیکه امواج زندگی تو را خسته و ملول کرد…
و طوفان زندگی تو را فرا گرفت…
و همه چیز را علیه خود می دیدی…
نترس! زیرا خـدایت تو را دوست دارد و اوست که بر همه طوفانهای زندگیت توانا و چیره است…
بسم الله الرحمن الرحیم
رَّبَّنَا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا وَإِلَیْکَ أَنَبْنَا وَإِلَیْکَ الْمَصِیرُ
پروردگارا! ما بر تو توکل کردیم و به سوى تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوى تو است
ممتحنه آیه 4
منبع:http://shabhayetanhayi.ir/2014/09/28
خدای من !
تنهایی چه تلخ بود ، اگر حضور شیرین تو نبود ؟
و بی کسی چه دشوار ، اگر تو جای همه را پر نمی کردی ؟
تنها، کسی است که از داشتن تو محروم است !
خودت را از خلوت ما دریغ مکن !
خدای من !
آنقدر تعابیر دوست داشتن برای غیر تو مستعمل شده است که
نمی دانم با کدام واژه بگویم :
دوستت دارم
خدایا!
تو اگر نباشی ، به که می توان گفت حرفهایی را که به هیچ کس
نمی توان گفت ؟
مدعیان رفاقت ، هر کدام تا نقطه ای همراهند .
عده ای تا مرز مال ، عده ای تا مرز آبرو ، عده ای تا مرز جان
و همگان تا مرز این جهان !
تنها تویی که هماره می مانی . بمان !
خدایا!
سبک آمده ام با دست تهی .
سنگین ، بازم گردان !
سنگین آمده ام ، با کوله باری از گناه .
سبک ، بازم گردان !
خدای من ! بازم مگردان از درگاهت ! *
بسم الله الرحمن الرحیم
رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِینَا أَوْ أَخْطَأْنَا ? رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَیْنَا إِصْراً کَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِینَ
مِن قَبْلِنَا ? رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَهَ لَنَا بِهِ ? وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ? أَنتَ مَوْلاَنَا
فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ
پروردگارا! اگر ما فراموش یا خطا کردیم، ما را مؤاخذه مکن! پروردگارا! تکلیف سنگینى بر ما قرار مده، آن چنان که (به خاطر گناه و طغیان،) بر کسانى که پیش از ما بودند، قرار دادى! پروردگارا! آنچه طاقت تحمل آن را نداریم، بر ما مقرر مدار! و آثار گناه را از ما بشوى! ما را ببخش و در رحمت خود قرار ده! تو مولا و سرپرست مایى، پس ما را بر جمعیت کافران، پیروز گردان
بقره آیه 286
*منبع:http://www.yarab89.blogfa.com/category/1
