زمزمه زمینی، لبیک آسمانی

بار خدایا، ما را در روزیهامان به بدگمانى، و در مدت زندگى به آرزوهاى دراز  

آزموده اى، تا جائیکه روزیهاى تو را از روزیخواران خواستیم، و به آرزوى عمر طولانى

در عمر سال‏خوردگان طمع بستیم، پس بر محمد و آلش درود فرست، 

و ما را یقین راسخ بخش که بدان وسیله از رنج طلب آسوده مان کنی و 

آرامشى خاص در دل ما انداز تا به آن از شدت تعب*  معافمان دارى، 

و چنان کن که آنچه در قرآنت آشکارا وعده داده‏ اى، و از پى آن وعده 

در کتابت سوگند یاد کرده‏ اى ما را از دویدن دنبال آن روزیى که رساندنش را براى 

ما کفالت نموده‏ اى باز دارد، و مانع پریشانى خاطر ما شود نسبت به آنچه ضامن کفایت آن

گشته‏ اى، پس چنین گفته‏ اى و گفته تو حق و راست است، و سوگند خورده‏ اى و سوگندت

راست‏ترین و رساترین است: «و روزى شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»،

سپس گفته ‏اى: «پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند همان گونه که شما سخن مى‏گویید

این سخن حق است».₁

بسم الله الرحمن الرحیم

اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَهً مِّنَ السَّمَاء تَکُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَهً مِّنکَ وَارْزُقْنَا

وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ 

 خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‏اى بر ما بفرست! تا براى اول و آخر ما، عیدى باشد، و نشانه‏اى از تو؛ و به ما روزى ده! تو بهترین روزى دهندگانى

مائده آیه 114

1.کتاب صحیفه سجادیه/دعای 29/ص 161

*خستگی